Azjatycka Rada ds. Praw Człowieka z siedzibą w Pekinie
Organy międzynarodowe | 31 sierpnia 2010
Ochrona praw człowieka należy do jednych z najważniejszych, statutowych zadań Organizacji Narodów Zjednoczonych. By lepiej monitorować ich przestrzeganie, a także interweniować w razie konieczności, na tzw. Szczycie Milenijnym w 2005 roku podjęto inicjatywę utworzenia Rady Praw Człowieka co zaowocowało przyjęciem, 15 marca 2006 roku, rezolucji ONZ nr A/60/L.48 o utworzeniu tego organu.
Był to jasny znak nadchodzących zmian i reform w strukturze ONZ. Główną siedzibą RPCz jest Genewa (Szwajcaria), jednak by bardziej wszechstronnie i efektywnie działać na rzecz przestrzegania Praw Człowieka utworzono rady regionalne. Jedną z nich (obok afrykańskiej, ameryki łacińskiej i Karaibów, grupy WEOG, czyli amerykańskiej, australijskiej i zachodnioeuropejskiej oraz wschodnioeuropejskiej) jest Azjatycka Rada ds. Praw Człowieka z siedzibą w Pekinie. Rada obraduje co najmniej przez dziesięć tygodni w roku, lecz ten czas musi być rozdzielony na co najmniej trzy sesje. Jest organem pomocniczym Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Członkostwo w Radzie jest kadencyjne, członkami pierwszego składu było trzynaście państw: Arabia Saudyjska, Bahrajn, Bangladesz, Chiny, Filipiny, Indie, Indonezja, Japonia, Jordania, Korea Południowa, Malezja, Pakistan i Sri Lanka.
Cele działalności Rady są takie same jak ogólnoświatowej Rady Praw Człowieka, obejmują:
- ochronę i promocję tych praw poprzez monitorowanie,
- wsparcie prawne poszkodowanych, akcje poparcia i solidarności,
- w wyjątkowych wypadkach interweniowanie na forum międzynarodowym.
Rada działa także na rzecz równości wszystkich ludzi bez względu na płeć, rasę, wyznanie, poglądy polityczne czy status materialny. Angażuje się także w rozmowy pokojowe podczas konfliktów zbrojnych. Ważne miejsce w działalności tego organu zajmuje także edukacja. Azjatycka Rada ds. Praw Człowieka prowadzi bowiem akcję edukacyjną pod nazwą Szkoła Praw Człowieka (Human Rights School), podczas której od najmłodszych lat uczy dzieci poszanowania dla innych ludzi, ich wolności i odmienności. Takie edukacyjne, uświadamiające akcje potrzebne są zwłaszcza w krajach rozwijających się, w których łamanie praw człowieka jest na porządku dziennym.