Dyskryminacja
Stop nietolerancji | 4 sierpnia 2010
Dyskryminacja objawia się nierównym traktowaniem jednostek, grup ludzi lub nawet całych społeczności. Dotyczyć może wielu aspektów życia, od koloru skóry, religii po płeć i orientację seksualną. Dyskryminowane mogą być także osoby ze względu na pochodzenie, przekonania polityczne oraz sytuacje materialną. Zjawisko to dotyka również ludzi niepełnosprawnych.
Przyczyna dyskryminacji znajduje się w silnie zakorzenionych lub nieustannie powielanych stereotypach. Przykładem może być współczesny obraz muzułmanina, który utożsamiany jest z terrorystą. Inny przykład to odsuwanie kobiet od tzw. męskich zawodów, gdzie zgodnie ze stereotypem nie poradziłyby sobie.
Dyskryminacja może występować w różny sposób, dlatego też wyróżnia się jej dwa rodzaje. Pierwszy to dyskryminacja bezpośrednia, kiedy jednostka lub grupa osób w widoczny sposób traktowana jest gorzej od pozostałej części społeczeństwa, np. oferowanie niższych zarobków ludności pochodzenia romskiego. Drugi rodzaj to dyskryminacja pośrednia, opiera się na pozornie równym traktowaniu wszystkich, np. odrzucanie kandydatury osoby niepełnosprawnej w rekrutacji na dane stanowisko, mimo iż spełnia wszystkie wymagania.
Skutki dyskryminacji to głównie wykluczenie ze społeczeństwa danej osoby lub grupy. Prowadzi to do utraty pewności sobie, kompleksów i niechęci do życia. Walka z dyskryminacją wymaga wiele pracy, eliminacja panujących stereotypów i uprzedzeń to długotrwały proces. Niezbędna w tym celu jest edukacji, zwłaszcza dzieci, który powielają wzorce swych rodziców, niekoniecznie te właściwe. Prawo międzynarodowe mówi o równości wszystkich ludzi bez względu na jakiekolwiek czynniki, dlatego należy je konsekwentnie przestrzegać, w każdej sytuacji i przypominać o nim tym, którzy się do niego nie stosują.