Międzynarodowy Trybunał Karny
Organy międzynarodowe | 7 października 2010
Międzynarodowy Trybunał Karny powołany został, aby osądzać osoby oskarżone o najcięższe zbrodnie, które miały miejsce po 1 lipca 2002 r. Utworzony został 17 lipca 1998 r. Jego siedzibą jest Haga. W trybunale tym zasiada 18 sędziów, którzy wybierani są w tajnych głosowaniach przez państwa, które poddały się jurysdykcji. Każde państwo ma możliwość przedstawienia 2 kandydatur sędziów. Osoby te muszą posiadać wysokie walory moralne, najwyższe kwalifikacje sędziowskie, bardzo ważną sprawą jest też doświadczenie w prowadzeniu spraw karnych oraz uznane kompetencje w dziedzinie prawa międzynarodowego. Do organów Trybunału należą takie Wydziały jak:
- Przygotowawczy,
- Odwoławczy,
- Orzekający,
- Urząd Prokuratora i Sekretariat.
Urząd ten zajmuje się sądzeniem wyłącznie osób fizycznych i tylko za czyny, które popełnione zostały po wejściu w życie statutu, albo po przyjęciu jego przez dane państwo. Międzynarodowy Trybunał zajmuję się osądzaniem takich zbrodni jak ludobójstwa, zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne oraz agresje. Jak zauważyć można pominięto tu terroryzm, który jest niewątpliwie ogromną zbrodnią przeciw ludzkości. Stało się tak celowo, gdyż w czasie konferencji rzymskiej państwa biorące w niej udział nie mogły dojść do porozumienia w sprawie definicji terroryzmu. Obecnie funkcjonujący Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości jest organem ONZ predestynowanym do rozstrzygania sporów między państwami, a nie, jak miał w swym zamiarze, do sądzenia pojedynczych osób za zbrodnie międzynarodowe. W procedurze Trybunału znajdziemy zapis, kto ma prawo kierowania do niego spraw. Są to te państwa, które przyjęły statut rzymski, prokurator MTK, jak również Rada Bezpieczeństwa ONZ. To właśnie ona ma prawo do zablokowania każdego postępowania i możliwość przedłużenia tego okresu nieograniczoną liczbę razy. Maksymalną karą, jaka może zostać ogłoszona przez MTK to 30 lat pozbawienia wolności, a nawet dożywocie.
Wiedzieć należy, że Trybunał ma charakter komplementarny w stosunku do sądownictwa krajowego. Może on osądzić zbrodniarza tylko wtedy, gdy z jakichś powodów nie może on być ukarany przez sądy w swoim państwie. Komplementarność ta stanowi gwarancję poszanowania suwerenności państw, które przyjęły statut rzymski. Warto jeszcze dodać, że organ ten nie posiada ani wojska, ani policji i nie ma technicznych warunków do doprowadzenia oskarżonego przed jego oblicze. Jest całkowicie uzależniony od dobrej woli państw i rządów.