Migracje na świecie
Dialog kultur | 31 sierpnia 2010
Zjawisko migracji znane jest od wieków. Ludzie od zawsze zmieniali swoje miejsca pobytu z różnych powodów. Wyróżnia się zatem kilka rodzajów migracji. Po pierwsze emigracja, czyli opuszczenia stałego miejsce zamieszkania oraz imigracja – przyjazd do nowego kraju, miejsca. Poza tym rodzajem migracji jest także reemigracja i repatriacja. Reemigracja to powrót do kraju ludzi, którzy kiedyś wyemigrowali. Natomiast repatriacja dotyczy powrotu osób do państwa, które dawnej zostały deportowane lub zesłane w okresie wojny.
Istnieje wiele przyczyn migracji ludności. Do najczęstszych zaliczyć można ekonomiczne. Poszukiwanie pracy w bogatszym kraju, ta tendencja widoczna jest aktualnie w krajach Europy Zachodniej, a dawniej napływ emigrantów przeżywała Ameryka Północna. Inne przyczyny wiążą się z polityką. Ludność opuszcza kraj w wyniku trwających działań wojennych. Obecnie ten typ migracji występuje na terenie Bliskiego Wschodu oraz w Afganistanie. Do migracji przyczynić się może również religia w postaci m.in. pielgrzymki do miejsca kultu religijnego. Czynnikiem społecznym, decydującym o migracji, mogą być studia w innym państwie lub zawarcie małżeństwa z obywatelem innego kraju. Natomiast krótkotrwałe migracja dotyczą przede wszystkim aspektów turystycznych, występuje one dla celów rozrywkowych i kulturowych. Do migracji zmusić może również nagła sytuacja, jak np. klęska żywiołowa.
Dane statystyczne mówią, iż migranci aktualnie stanowią niewiele ponad 3% całej populacji. Coroczne badania przeprowadzone przez ONZ i Międzynarodową Organizację na rzecz Migracji (IOM), wskazują że tendencja ta nadal będzie rosła. Wiąże się to z łatwością przemieszczania się ludzi oraz zacieraniem granic między krajami, zwłaszcza w przypadku państw Unii Europejskiej. Zmiana miejsca zamieszkania nie wymaga już skomplikowanych procedur, dlatego decyzja o przeprowadzce jest dużo prostsza. Migracja to stały i trwały element współczesnej gospodarki, z którym trzeba się liczyć.
Ocena zjawiska migracji jest niezwykle trudna. Jego minusem jest nawarstwianie się konfliktów etnicznych i kulturowych w wyniku wymieszania się różnych nacji na jednym obszarze. Plusem natomiast jest napływanie nowych pracowników, dzięki którym gospodarka może się rozwijać. Pogodzenie tych czynników wymaga dużych nakładów finansowych w postaci zapewnienia emigrantom właściwej opieki i warunków do życia. Jednak jest to możliwe i przynosi wymierne rezultaty. Przykładem mogą być kraje skandynawskie, które zdecydowały się na otwarcie granic i obecnie przodują w rankingach na najniższy wskaźnik bezrobocia.