Prawa człowieka w Polsce

Prawa człowieka, Prawa człowieka w Polsce | 4 sierpnia 2010

Przełom polityczny i społeczny w 1989 roku zaowocował w kolejnych latach ratyfikowaniem międzynarodowych regulacji na temat ochrony praw człowieka. Obecnie trudno sobie wyobrazić państwo, w którym te podstawowe przywileje do egzystencji oraz wolności słowa są nagminnie łamane.

Polska konstytucja jest najważniejszym aktem prawnym mówiącym o ochronie praw człowieka. Innymi ważnymi dokumentami stanowiącymi podstawę prawną są: Konwencja Praw Dziecka, Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Prawo do ochrony życia nakłada na państwo troskę o obywateli wszystkimi dostępnymi środkami; przede wszystkim przez wprowadzanie odpowiednich przepisów do ustawodawstwa oraz ich skutecznej egzekucji. Prawo do wolności zapewnia każdemu obywatelowi nietykalność osobistą. Konstytucja obejmuje również zakaz stosowania tortur, dyskryminacji, prawo do sprawiedliwych procesów oraz wolności do gromadzenia i zrzeszania się.

Zgodnie z konstytucją każdy obywatel może wnieść skargę w przypadku łamania bądź nieprzestrzegania jego praw. Organami, którego go chronią są: sądy powszechne i administracyjne, Trybunał Konstytucyjny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji oraz organizacje pozarządowe (Amnesty International oraz Helsińska Fundacja Praw Człowieka w Polsce).

W przypadkach, gdy zawodzą krajowe instytucje, obywatel ma możliwość zwrócenia się Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu lub Komitetu Praw Człowieka ONZ. Wbrew pozorom, nie jest to rzecz niemożliwa, co więcej okazuje się o wiele bardziej skuteczna i z pewnością taki pozew znajdzie zainteresowanie mediów, których nacisk najczęściej przyczynia się do pozytywnego rozpatrzenia sprawy na „krajowym podwórku”.

Obywatel nie powinien bać się walczyć o przysługujące mu prawa. Machina urzędnicza oraz konieczność pisania kilogramów dokumentów urzędniczych odstrasza, jednak efekty pozytywnego rozpatrzenia skargi przynoszą wymierne korzyści nie tylko dla jednostki, która walczyła o własne dobro, ale również dla całych grup społecznych.

Zostaw komentarz